Dress Rehearsal Rag (najaar 2001) was het eerste project na de sluiting van de W.M.E.V.V.J.-winkel in februari 2001. Er was haast geen budget en daarom begon Simon de Boer te experimenteren met tweedehands kleding die hij in bulk inkocht en 'verbouwde' tot aantrekkelijke, nieuwe items. Ook werd er gebruik gemaakt van goedkope productie-items zoals speldjes en voetbalsjaals. Gedragen door fans die waarschijnlijk niets met voetbal hadden zorgde de W.M.E.V.V.J.-clubsjaal voor veel verwarring omdat hij precies de kleuren van de Ajax-sjaal had. De titel voor het project kwam van een song van Leonard Cohen. Van de song nam Simon de Boer een aantal samples en mixte daarvan de tape voor de show. 

Simon de Boer studeerde op eigen houtje al een flinke tijd filosofie en dat kwam goed van pas. Hij legde het doen en laten van de cynische filosofen (Athene, derde eeuw voor Christus) over het moderne begrip 'lifestyle' en schreef er een essay over dat tevens de motivatie werd voor het hele project.

In plaats van lange betogen hielden de cynici liever korte maar veelzeggende happenings. In de lijn van hun acties zou Simon de Boer streaken op de Dam, om te onderzoeken of bloot mogelijk nog een taboe was. De cynici kregen stokslagen of moesten nieskruid snuiven, Simon de Boer werd gearresteerd en kreeg een bekeuring van 200,- gulden.

Het project Dress Rehearsal Rag is zeer rijk en geconcentreerd.  Al kon Simon de Boer zijn modellen tijdens de show maar voor de helft aankleden toch zou hij enthousiast roepen: 'There's no budget like lowbudget!'

Alle modellen droegen een papieren, gekopieerd masker. Het is het gezicht van een daklozenkrant-verkoper die daar zijn toestemming voor gaf en een modellen-vergoeding ontving. Voor de vrouwenmodellen kreeg hetzelfde masker een kopie-'pruikje' van het haar van H.M. Beatrix en werden de lippen met stift rood gekleurd. 

De uitnodiging, ontwerp Erik Wong

Tweedehands winterjassen, colberts en rokjes werden 'verbouwd'; delen voor tassen werden uit de kledingstukken gesneden en daarna weer ingevuld met de goede stukken stof uit jassen die verder versleten waren. Aldus ontstonden twinsets van jas en tas, colbert en tas of rok en tas.

Interview Filosofie Magazine nummer 3 2002, Frank en Maarten Meester

Telegraaf 3 december 2001, Fiona Hering

Het z.g. Plebejer T-shirt in verpakking uit de collectie Dress Reheasal Rag - die de modellen ook dragen op de foto van de Telegraaf. Gewone witte t-shirts van een nietszeggend merk werden uitgerust met vijf verschillend speldjes. De woorden van de speldjes komen haast allemaal uit de 'Kritiek van de Cynische Rede' van filosoof Peter Sloterdijk, een boek dat Simon de Boer zeer heeft beïnvloed.

Omdat voor elk kledingstuk, twee stukken werden samengevoegd kreeg je een opeenstapeling van labels. Simon de Boer liet die labels plastificeren om ze bij het kledingstuk te leveren.

Onder: Video van de presentatie van de collectie Dress Rehearsal Rag. Boven: Presentatie collectie Dress Rehearsal Rag (video nog niet beschikbaar).

Onder: Toegang was vrij maar bij de ingang stonden twee Mies Bouwman-nen te collecteren. 

Het Lievertje op het Spui met W.M.E.V.V.J. clubsjaal. Tijdens de boekpresentatie bij Atheneum, waar W.M.E.V.V.J. ook een etalage had, was er soep en warme chocolademelk voor iedereen die voorbij kwam. In het midden, in zwarte regenjas, sjaal en met bekertje in de hand, Simon de Boer.

Onder: het essay 'Over uiterlijk, lifestyle, mode en cynische filosofen' dat Simon de Boer schreef werd uitgegeven door creatief bureau Lemon Scented Tea. De 36 pagina tellende uitgave had geen kaft en was dus eveneens 'dakloos'.

Pagina 34 en 35 van de uitgave: Shirts gemaakt uit verschillende tweedehands voetbalshirts.

Ketting uit de collectie Dress Reheasal Rag gesneden uit een briefje van 1000,- gulden - twee jaar voordat in 2002 de euro ingevoerd werd. Het biljet van duizend werd gesponsord door de Shampoo Planet. 

De cynische filosofen, die vaak in hun blootje liepen, vonden kleding en daarmee mode waarschijnlijk slechts een symptoom van schaamte. Als modeontwerper wou Simon de Boer dat idee opnemen binnen het hele project. Maar was bloot nog wel taboe in 2001? Simon de Boer nam de proef op de som, de filmopnamen zouden worden gebruikt als achtergrond voor de show.

Om zo weinig mogelijk mensen te storen ging hij op een vroege, koude zondagmorgen op de Dam uit de kleren. Het enige dat hij droeg was een papieren masker met een kopie van zijn eigen gezicht (zodat hij het toch niet 'zelf' was) en een bordje met 'Yesbody' dat natuurlijk het anti-model van 'Nobody' is. Binnen een paar minuten is de politie er al en arresteert Simon de Boer die na een stevig verhoor en het betalen van een boete van 150,- gulden een paar uur later weer vrijgelaten wordt. Hij kreeg 'Schending van de Openbare Eerbaarheid' ten laste gelegd... Zie hieronder de video van de streekpartij met arrestatie. (video nog niet verkrijgbaar)

Onder: 2002, Interview tijdschrift Link, waar Simon de Boer later de column 'Kleren' voor zou gaan schrijven. 

Uit al het materiaal, de oogst van Dress Rehearsal Rag creëerde Simon de Boer een lezing voor twee acteurs en een filmdoek. In Nederland werd de lezing geboekt op verschillende academies en universiteiten waaronder de T.U. in Delft maar ook voor een debat in de Amsterdamse Zebra Lounge die Simon de Boer samen met filosoof Robin Brouwer verzorgde.

Het meeste succes echter had de lezing op de Santa Marcelina Universiteit in São Paulo waar de studenten door het dolle raakte en allemaal een handtekening wilde van de Nederlandse ster die ze vergeleken met Marcel Duchamp. Simon de Boer was in de stad om de Nederlandse mode te vertegenwoordigen tijdens een Hollandse cultuurweek die georganiseerd werd omdat Koningin Beatrix een bezoek aan Brazilië bracht. De katholieke universiteit wordt bestuurd door nonnen. Vanwege al het bloot in Dress Rehearsal Rag vroeg Simon de Boer toch maar even om een onderhoud met moederoverste over de in het Portugees vertaalde inhoud van de lezing. 'Daarom juist hebben we je uitgenodigd', verzekerde ze hem.

Een e-mail voor Simon de Boer van de Nederlandse filosoof Robin Brouwer.