Slaapkamer: Avances nachtmeubelen
Een bed met een gebogen voeten- en hoofdeind waarin je spulletjes kunt stoppen. Een hoge, monumentale stoel en een console met een spiegel waarvan drie kanten zijn geslepen. De stoel is zo hoog dat als je voor de spiegel zit niemand je ziet. Er is ook nog een handspiegeltje. Een kleine kledingkast heeft gebogen deuren, bol is het hanggedeelte, hol de ligkast. Omdat het scharnierpunt in het midden zit vallen bij het opendoen de deuren over elkaar.
Alle gebruikte bochten komen uit dezelfde mal die speciaal voor deze meubelen gemaakt werd. In die mal worden dunne lagen hout onder hoge druk op elkaar gelijmd tot de gewenste dikte bereikt is. Daarna kwam er nog een laag eikenfineer op. De nerven daarvan werden met een staalborstel open geborsteld. Daarna werd alles zwart gebeitst, zacht glimmend. Op het zwarte bed een stortvloed van met dons gevulde kussentjes, met inkepingen op de hoek. Over de hoekramen, afgehangen met zwarte gordijnen met echte Baccara's, stroomt buiten langzaam water, alsof ze huilen: Avances Nachtmeubelen.
Uitnodiging voor de tentoonstelling Avances nachtmeubelen met in de envelop een geparfumeerd kantje
Genodigden wachten in de regen op de performance die aan de opening van de tentoonstelling voorafgaat. Simon de Boer had op deze locatie, Bloemgracht 99, zijn meubelgalerie Meubels en daar omheen. De getrapte buitendeur en het ronde stoepje van travertijn die hij voor het pand ontwierp zijn daar nog altijd te zien
Theatermaker Luc Boyer opent de gordijnen met echte rozen en doet een performance op muziek van Madonna en Mahler.
Foto boven: het bed van de avances nachtmeubelen. Onder: de stoel voor bij het console met spiegel. Rechts: kledingkast, hol is hanggedeelte, bol leggedeelte, het scharnierpunt zit in het midden. Foto's Maarten Corbijn.
Het Parool, 19 juni 1991, Jeannette Mol
Elseviers, 28 september 1991, Vera Illés
Rechts: Het donskussen met inkepingen werd in een houten kist verkocht, om aan een geliefde te sturen, die het dan na gebruik weer terug zou sturen, zoals in de song 'Send me the pillow that you dream on so darlin' I can dream on it too'.
Links: Hogere Romantiek, Avenue, knipsel ongedateerd.
Links: Simon de Boer trekt het laken recht. Rechts: Items 38, 1991, Chris Reinewald.
Onder: Algemeen Dagblad, September 1991, Doris Grootenboer.
In 1992 waren de nachtmeubelen ook te zien op de KunstRAI. Galerie Puntgaaf uit Groningen, die in de Europahal een stand had, had Simon de Boer uitgenodigd. Meubels van Simon de Boer werden met regelmaat geëxposeerd en verkocht in de Groningse galerie.
Onder: recensie over vormgeving op de KunstRAI door Liesbeth den Besten, krant onbekend.
